Er mannfólk í kjarna Íslands?

Kápa bókarinnar vekur athygli en hana prýða Jarlhettur með heybagga, pakkaða í plast, í forgrunni. „Það voru tillögur að tveimur kápum, annars vegar þessi og hins vegar af líparítfjöllum sem eru nánast á öllum bókum af þessu tagi. Við gerðum könnum meðal starfsmanna sendiráða Íslands um allan heim og fengum tillögur og athugasemdir frá þeim. Það varð mjótt á mununum en okkur fannst þessi mynd öðruvísi. Þetta er kannski ekki kjarni Íslands en þetta er það sem fólk sér á ferðum sínum um landið og því orðið hluti af landslaginu,“ segir Kristján Ingi.

 

Það var spennandi og athyglisvert ferli að fylgjast með og taka þátt í þeim vangaveltum sem áttu sér stað, þegar velja átti kápu á Kjarna Íslands. Káputillögurnar tvær, sem Kristján Ingi talar um í þessu Moggaviðtali, voru báðar mjög fallegar - en líka mjöööög ólíkar myndir. Og almennt höfðu flestir afgerandi skoðun á málinu.

Viðbrögð fólks við kápunni sem varð fyrir valinu eru líka misjöfn. Það stuðar marga að hafa þessa manngerðu hlunka, sem heybaggarnir eru, í forgrunni myndarinnar. Og satt best að segja er kápan ekki mjög lýsandi fyrir ljósmyndirnar í bókinni að öðru leyti. En hún er aftur á móti lýsandi fyrir landið sem við ferðumst um. Við mannfólkið - og allt okkar hafurtask - erum hluti af þeirri náttúru sem við lifum í - og lifum á. Erum við ekki líka hluti af kjarnanum?

Mín sýn á landið gegnum linsuna